Fragment

Harmoniehof

foto: VPROfoto: VPRO
  1. Fragmentenchevron right
  2. Harmoniehof

Annemarie Prins (Amsterdam, 1932) is een Nederlands actrice, regisseur en schrijfster. Ze maakte naam als regisseur van vernieuwend theater waarbij experimenten met de vorm op de voorgrond staan. Voor het autobiografische De Harmoniehof (1997) ontvangt zij de Albert van Dalsumprijs. De voorstelling vormde de basis voor haar eerste gedeeltelijk autobiografische roman Zelfbeheersing (2002).

De Harmoniehof is een straat in Amsterdam Zuid, onderdeel van een groot complex van middenstandswoningen, door architect J.C. van Epen gebouwd tussen 1919 en 1922 in opdracht van de Amsterdamsche Coöperatieve Woningvereeniging 'Samenwerking'. Licht, lucht en ruimte! Op nummer 15 woonde Annemarie Prins.

De voorstelling
Zo ordentelijk als de Harmoniehof is, zo grillig is het geheugen. Het meisje van 15, oud geworden, praat zich een weg, droomt zich een uitgang of op zijn minst een einde. Een gruwelijk en hilarisch, lyrisch en gewelddadig labyrint van taal. In de soundtrack van componist Martijn Padding en geluidsontwerper Frank van der Weij zijn historische geluidsdocumenten, stembewerkingen en muzikale citaten (o.a. uit Bachs Matthäus-Passion) verwerkt. Compositie en de uitgesproken tekst zijn in duel met elkaar.
 
NRC schreef in maart 1997: “Haar met fragmenten uit liefdesbrieven van haar vader gelardeerde monoloog zit vol relativering en grappige tournures. Maar de toon is bikkelhard en bitter, en de herinneringsflarden zijn door Prins sentimentloos opgeschreven, zonder consideratie, nog het minst voor zichzelf …. Het is angstwekkend en bewonderenswaardig tegelijkertijd.”    

De muziek
De muziek van Martijn Padding en Frank van der Weij is elektronisch maar opgebouwd uit kernelementen die realistisch zijn, bijvoorbeeld stemgeluiden, harmonium-akkoorden, het gepiep van de harmonium-blaasbalg, van dichtbij opgenomen metalen objecten. De introductie is een ‘verbouwing’ van het openingskoor uit de Matthäus-Passion van Bach, die in Annemarie’s tekst een terugkerende rol speelt. Padding: “We hebben haar een koptelefoon opgezet en gevraagd mee te zingen. Daarna de opname van de Mattheus door allerlei processen gehaald en ten laatste een mix gemaakt van de oudere piepende dame die meezingt als soliste. Zij lijkt zich  als het ware af en toe een flard te herinneren.”

(foto Harmoniehof Amsterdam 2020 - Google Maps)