Anthony Fiumara over het Minimal Music Festival 2023

Morgen begint het Minimal Music Festival in Muziekgebouw aan ’t IJ in Amsterdam. Met natuurlijk muziek van pioniers Philip Glass en Steve Reich, Terry Riley. Maar wat is minimal music eigenlijk en waarom verdient het een eigen festival?
We vragen het componist Anthony Fiumara, groot bewonderaar van Philip Glass. Hij presenteert aankomende vrijdag tijdens het festival zijn nieuwe album Vitreous Body (vert. glasachtig lichaam) geïnspireerd op muziek van Glass. "Minimal Music music vind ik mooi omdat het een doorlopende stroom aan geluid geeft en iedereen meespeelt."

Wat is minimal music volgens Anthony?

"Minimal music is een reactie op de seriële muziek uit de jaren vijftig en zestig. Je zou kunnen zeggen: die muziek ging over het hoofd en minimal music gaat over het hart. Steve Reich, Terry Riley en Philip Glass, minimal music componisten van het eerste uur, werden geïnspireerd door de jazz; harmonisch, lijfelijk en gaat over het gevoel. Reich liet zich ook inspireren door Afrikaanse percussie uit Ghana en Indiase muziek. Daarmee was hij op zoek naar de pure expressie en naar muziek die niet door westerse invloeden was bezoedeld.
Minimal music was in het begin overigens wel een schok. Een Amerikaanse recensent schreef ooit: “klinkt lekker, maar het is geen muziek.”

"Ik vind vooral de eerste jaren van de minimal music heel interessant: Einstein on the beach (fris en opwindend) en Glass z'n muziek voor de film Koyaanisqatsi (1982) heeft mij echt overdonderd."

Neoklassieke muziek

"Neoklassieke muziek zou je als een aftakking van minimal music kunnen zien. Neoklassieke muziek is populair want het gaat direct naar je gevoel, het is laagdrempelig en je kunt het thuis zelf ook spelen. 
Zonder Philip Glass geen Joep Beving of Max Richter. Ik zie mezelf meer als een post-minimalist, evenals John Adams. In zijn muziek mengt hij stijl van de romantische componisten met het ‘machine-achtige’ van de minimal music."