Chaconne van Leo de Klerk + Gedicht: Et lux, van Herman Coenen

Rouwen, zeggen ze, is hard werken. Volgens Martin Walton, hoogleraar geestelijke verzorging, moet de rouw vloeibaar blijven, zodat je je ertoe kan verhouden. Morgenochtend verschijnt in Trouw een gesprek met Marietta Petkova over muziek en rouw. Ze heeft een single uitgebracht, let op, een klassiek singletje, met een Chaconne van haar geliefde Leo de Klerk, die vorig jaar september is overleden. Hier zit dus alles in. De Klerk, een opnametechnisch fenomeen, sleepte zich buiten adem in coronatijd naar de finish. Een tragische geschiedenis. Hij nam de laatste jaren al haar albums op, altijd live, altijd perfect. Wat ik niet wist is dat hij muziek voor Mariëtta heeft gecomponeerd, Chaconne voor piano solo, 2006. Aart van der Wal schrijft: “Ze kenden elkaar toen pas kort. Het is een uitgesproken ‘gelukkig’ stuk geworden: de hemel is onbewolkt en de warmte die eruit spreekt doet een handreiking naar de geur en fleur van een zonovergoten, arcadisch panorama, met bloemen, bossen, vogelzang en kristalheldere stromende beekjes. In deze muzikale idylle mag de liefde bloeien en de mens er zijn welbehagen in vinden”. Kijk, zo houd je de herinnering levend. Alive. De opname is live. En de rouw vloeibaar, for that matter … 
Licht kan je niet pakken 
het komt aangegleden 

legt zich over de dingen 
en vraagt, merk mij op 

laat mij je ogen openen
 tot in je fundamenten 

die je nu pas werkelijk 
leert kennen