Hollandse Nieuwe! Solitude van Niek Baar & Ben Kim, deel III: worsteling

De sonates zijn zeker voor de violisten een soort worsteling, vooral in het begin, dan moet je enorm wennen. Het is namelijk pianistisch gecomponeerd. Er zitten aan het einde van de derde sonate een serie quinten sprongen die voor een pianist eenvoudig zijn, maar voor een violist buitengewoon lastig. Bovendien zitten viool en piano in hetzelfde register, dus moet je als violist extra hard werken om erdoorheen te komen met je klank. Wat bewonderenswaardig goed lukt, trouwens.