De Torenkamer: Mathieu Klomp - Dag 5

Een week is een rare periode. Het is langer dan een dag, maar ook weer korter dan een maand. Waarschijnlijk was u daar al van op de hoogte, maar toch. Een project, wat dan ook, duurt meestal langer dan een week, maar anders dan bij een dagklusje biedt een week ook weer een gevaarlijke mogelijkheid dingen uit te stellen tot later. Gelukkig kan ik mijn uitstelneiging af en toe de baas. Als ik werk en er zijn ineens allerlei onomkeerbare keuzes - dat is vooral als het z'n uiteindelijke vorm nadert - denk ik meestal gelijk "Tja, daar moet iemand zich later maar over buigen" - wat ik dan probeer te beantwoorden met "Wie moet zich daarover buigen?? Ik! Wanneer?? Nu!"Vandaag heb ik min of meer de onderdelen gemaakt die ik wilde maken, en ik ben vast een beetje begonnen met in elkaar zetten, zodat ik die stap niet blijf vermijden. Morgen is het de bedoeling dat alles bij elkaar komt. Zal mij benieuwen of ik genoeg tijd heb, en of het resultaat iets van beleving oproept. Ik verwachtte daar niet veel van, maar meerdere mensfiguren bij elkaar zien an sich heeft ook nu al iets van een prikkelend effect. Mijn camera herkende er in elk geval een groepsfoto in. Dat is alvast bemoedigend, want dat is een beetje het beeldhoudersequivalent van je tekst goed laten keuren door de spellingcontrole.