De Torenkamer: Valérie Bongaarts - Dag 3

Ik ben los! Vanochtend vertelde ik nog aan iemand dat het zo leerzaam is om hier te zitten. Dat ik mezelf tegenkom, maar dat ik hier dezelfde persoon blijk te zijn als thuis, met dezelfde escape-routes. Op de een of ander manier lijk ik altijd een beetje bang voor mijn eigen creaties. Ik stel het uit om er volledig in te gaan. Maar na vandaag begrijp ik waarom. Na twee dagen denktijd moet ik normaliter weer wachten tot een volgend moment om verder te gaan en dat remt af. Hier kan ik doorknallen, een hele week lang, heerlijk!Op zich heb ik de eerste tweeënhalve scène nu in mijn hoofd. Het wordt een locatie voorstelling dus ik heb mij op afstand laten inspireren door de locatie die ik op het oog heb. Dat lukte wonderwel goed. Een heleboel van wat ik hier bedenk, moet ik natuurlijk ter plekke gaan uitproberen, maar wat de ruimte in de kern voor mij zou kunnen toevoegen dat heb ik helder. Ook qua beweging in de voorstelling en de positionering van de acteurs is het, op afstand, improviseren. Normaal zijn daar de spelers met wie je dingen uitprobeert. Daarom werk ik hier met dummy’s: de ratjes! (ze zijn nep, no panic, geen dierenleed in mijn voorstellingen 😉)Tijdens het werken, luister ik veel muziek. Als ik muziek luister, zie ik altijd veel. Misschien had ik eigenlijk choreograaf moeten worden, haha.  Vandaag kon ik me goed laten inspireren door alle klanken die voorbij kwamen. Ik zet mijn playlist altijd op random, zodat ik niet teveel gestuurd word in de sfeer die de muziek bepaalt. Ben ik nog niet klaar met een bepaalde sfeer, zet ik het nummer nog een keer op. En zo kwam ik vandaag dus in een heerlijke flow. Puzzelstukjes vielen in elkaar en ik kwam weer uit bij wat ik nou eigenlijk wilde zeggen met deze voorstelling. Namelijk dat hoop zo dubbel is. Dat hoop boost en pusht en helpt en loont, maar ook trekt en breekt en opvreet. Ik heb gisteren besloten dat ik in deze voorstelling de lelijke kant van hoop wil laten zien, maar dat ik de mensen ook naar huis wil sturen met een sprankje hoop. Hoe… daar komen we straks, later, verderop, als het laatste puzzelstukje valt, hopelijk, achter.Ik hoopIk hoop op begripIk hoop van je te horenIk hoopte op een beter levenHoop maakt mij kapotIk hoop dat het goed met je gaatGeldGelukLiefdeCarrièreGeld Geluk GelijkheidHoopHoop Hoop