De Torenkamer: Mathieu Klomp - Dag 1

Vandaag ben ik de Torenkamer in gestapt, met het plan "iets kleins" te maken in vijf dagen tijd. Dat is even omschakelen, want ik merk dat ik de laatste jaren alleen nog maar grote dingen maak.Groot werken heeft een paar voordelen voor mij. Belangrijkste praktische voordeel: tijdens het maken kun je overal lekker goed bij en tussen. Maar groot werk is doet ook fysiek iets met je, of je het nu mooi vindt of niet. Je moet er omheen, doorheen... er is een interactie tussen jezelf en het werk, en dat gegeven op zich zorgt al voor een bepaalde impact. Klein werk - met name als we het dan over iets op schaal hebben - is wat dat betreft indirecter. Je moet jezelf eerst in gedachten doen krimpen voordat je het werk in kunt. En er kleeft nog wat anders aan vast: Het kan een soort voorwerp, object worden dat je ergens neer moet zetten om het tentoon te stellen, als gestolde actie. Als ik iets groots maak gebruik ik de locatie en probeer ik het gevoel op te roepen dat het een tafereel is dat zich "live" voor je ogen voltrekt, direct voor je neus. Het oproepen van een gevoel van inleving en betrokkenheid is nu juist de kern van mijn werk. Hoe kan ik dan iets kleins maken dat toch nog interessant blijft? En is dat wel te doen met dit rauwe weerbarstige plastic?Ik heb geen concreet plan, dus ik heb een tas met van alles wat mee. Ben vandaag begonnen met gewoon maar eens kleine mensjes proberen te maken om er beetje in te komen. Morgen maar eens zien hoe het verder gaat!