Intiem koorwerk: Pärt, Poulenc en het Requiem van Fauré
- Concerten
- Intiem koorwerk: Pärt, Poulenc en het Requiem van Fauré
De Engelse top-ensembles Polyphony en Britten Sinfonia duiken in de onweerstaanbaar intieme versie van het Requiem van Fauré, en in Pärt, Poulenc en Vasks.
Intiem Koorwerk
Trisagion
Arvo Pärt
Uitvoerenden: Stephen Layton (Dirigent), Britten Sinfonia
Motets pour un temps de pénitence (4) - compleet
Francis Poulenc
Uitvoerenden: Stephen Layton (Dirigent), Polyphony
Salve Regina
Francis Poulenc
Uitvoerenden: Stephen Layton (Dirigent), Polyphony
Musica dolorosa
Peteris Vasks
Uitvoerenden: Magnus Johnston (viool+leiding), Ariana Kashefi (cello solo), Britten Sinfonia
Requiem, op.48 - compleet (Arr.)
Gabriel Fauré
Uitvoerenden: John Rutter (Arrangeur), Rachel Redmond (sopraan), Ross Ramgobin (bariton), Stephen Layton (Dirigent), Britten Sinfonia; Polyphony
zaterdag 27 mei 2023
OmroepNTR
ComponistenGabriel Fauré, Arvo Pärt, Francis Poulenc, Peteris Vasks
UitvoerendenMagnus Johnston (viool+leiding), Ariana Kashefi (cello solo), John Rutter (Arrangeur), Rachel Redmond (sopraan), Ross Ramgobin (bariton), Stephen Layton (Dirigent)
EnsemblesBritten Sinfonia, Polyphony, Britten Sinfonia; Polyphony
TijdperkenMidden/laat twintigste eeuw, Vroeg twintigste eeuw, Nieuwste muziek
LocatieConcertgebouw, Amsterdam
NTR ZaterdagMatinee: Intiem koorwerk
De Engelse koortraditie
“Waarschijnlijk
het beste kleine professionele koor ter wereld”, schreef het
Amerikaanse Encore Magazine al eens over het in 1986 door Stephen
Layton opgerichte Polyphony. Samen met de instrumentale begeleiding
van Britten Sinfonia vormen zij het beste wat de Engelse koortraditie
te bieden heeft. Dat bewees de combinatie eerder al met een
“verzengend intense lezing” (OpusKlassiek) van Poulencs
religieuze werken. Vandaag komt daar, naast werk van de Baltische
componisten Pärt en Vasks, een ongetwijfeld indrukwekkende
uitvoering bij van Faurés Requiem
in de intieme ‘version d’église’.
Een intieme Fauré
“Een slaapliedje voor de dood”, zo is Faurés beroemde Requiem wel genoemd. Met het weglaten van het vaak duistere Dies irae benadrukte de componist niet de angst voor, maar de vreugdevolle lieflijkheid en bevrijding van de dood. Decennialang klonk het Requiem vooral in de grootse versie voor koor en symfonieorkest. Totdat onder anderen de Engelse koordirigent John Rutter een poging waagde de intiemere versie te reconstrueren die in 1893 in de Madeleine, de kerk waar Fauré organist was, in première ging. Een indringende versie die Polyphony past als een tweede jas.