Muziek uit de nieuwe wereld, gedirigeerd door Lahav Shani
- Concerten
- Muziek uit de nieuwe wereld, gedirigeerd door Lahav Shani
Joey Roukens, Friedrich Gulda en Antonín Dvořák, drie componisten die zich lieten inspireren door muziek uit de nieuwe wereld. Roukens door pop, Gulda door jazz en Dvořák door spirituals.
Muziek uit de nieuwe wereld
Con spirito (2024)
Joey Roukens
Uitvoerenden: Lahav Shani (Dirigent), Rotterdams Philharmonisch Orkest
Concert voor cello en blaasorkest, op.129 - compleet
Friedrich Gulda
Uitvoerenden: Kian Soltani (cello), Lahav Shani (Dirigent), Rotterdams Philharmonisch Orkest
My way (Arr.)
Jacques Revaux
Uitvoerenden: Kian Soltani (cello), Lahav Shani (piano)
Symfonie nr.9, op.95 in e kl.t., "Uit de nieuwe wereld" - compleet
Antonín Dvořák
Uitvoerenden: Lahav Shani (Dirigent), Rotterdams Philharmonisch Orkest
zaterdag 07 december 2024
OmroepNTR
ComponistenAntonín Dvořák, Joey Roukens, Friedrich Gulda, Jacques Revaux
UitvoerendenKian Soltani (cello), Lahav Shani (Dirigent)
EnsemblesRotterdams Philharmonisch Orkest
TijdperkenNieuwste muziek, Midden/laat twintigste eeuw, Vroeg twintigste eeuw, Romantisch
LocatieConcertgebouw, Amsterdam
De muzikale achtbanen van Roukens en Gulda
Joey Roukens wilde eens een 'écht vrolijk stuk' schrijven. Het werd Con spirito: een flitsend stuk met hoge tempi en de metronoomstrakke ritmes die je van de door pop gevormde Roukens mag verwachten. 'We leven in een digitale tijd, en mijn ritmes hebben geen Chopin-achtig rubato. Maar natuurlijk ontspoort er onderweg het een en ander, om het spannend te houden. Het moest geen easy listening worden.’
Friedrich
Gulda (1930-2000) was als pianist een eenmalig fenomeen: zijn liefde
voor Mozart en Beethoven was even groot als zijn passie voor jazz.
Dat horen we feilloos terug in het Celloconcert
dat hij schreef voor zijn grote vriend Heinrich Schiff. Een virtuoze
rit in een achtbaan van bigband jazz tot Tiroler jodel.
Een Tsjech in Amerika
Antonin
Dvořák liet zich in 1892 verleiden tot een positie als directeur
van een nieuw conservatorium in New York. Een school waar –
ongehoord voor die tijd – niet gelet werd op ras of stand. Jonge
Amerikaanse componisten gaf hij de raad om zich te laten inspireren
door de spirituals van de zwarte bevolking. Een advies dat hem in de
pers niet in dank werd afgenomen: ‘Why cover a beautiful thought
with the badge of slavery?’