Op kousenvoeten

Twee dictaturen van de 20e eeuw, nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie, bepaalden dat twee componisten op hun tenen moesten lopen om als kunstenaars te kunnen bestaan ​​en hun ideeën in de muziek te kunnen weerspiegelen. Enerzijds was daar Dmitri Sjostakovitsj: de ene dag vermorzeld door Stalin na de première van Lady Macbeth, de volgende dag bekroond met een medaille voor het schrijven van het Pianokwintet. Hij leefde met angst, maar vond toch steeds manieren om zijn vrienden te helpen en om zijn pijn en frustratie te weerspiegelen in muziek.

Aan de andere kant was daar Ernö Dohnanyi die zich aanpaste aan het regime en zich ertegen verzette door te weigeren leden van de Budapest Philharmonic te ontslaan op religieuze of raciale gronden. Hij ontbond uiteindelijk het hele orkest om dergelijke acties te vermijden. Nadat hij naar Oostenrijk was verhuisd, verliet Dohnanyi Europa en vond zijn Nieuwe Wereld en nieuwe thuis in Florida. Sjostakovitsj bleef in Europa, maar zijn muziek vond ook de poorten naar vrijheid.

Bron: delftmusicfestival.nl