Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Peter Eötvös

Zoltán Kodály keert in 1933 met Dansen uit Galánta terug naar zijn jeugd. Zijn vader was stationschef in het Hongaarse Galanta. ‘De zeven mooiste jaren van mijn kindertijd’, zei Kodály erover. Hij leerde er de zigeunermuziek kennen en zelf de cello bespelen. Al die elementen vormen de basis voor Dansen uit Galánta. Het Hongaarse aspect zou altijd centraal staan in zijn werk.

Met zijn vriend Bela Bartók en een opnameapparaat reisde Kodály rond om de muziek in kaart te brengen. Ze namen duizenden Hongaarse volksliedjes en dansen op. Op een van die reizen hoorde Bartók in Transsylvanië de doedelzak. Zijn herinneringen daaraan komen terug in het slotdeel van zijn Concert voor orkest. Hij begon aan het werk in een Amerikaans ziekenhuis, waar hij behandeld werd voor leukemie. Het Concert gaf hem genoeg energie om thuis verder te werken. Oost en west komen samen in Bartóks laatste voltooide compositie. Zijn moederland, ook dat van dirigent Peter Eötvös, vormt het hart van een werk vol heimwee.