Avondconcert

A
Nieuw Ensemble olv Ed Spanjaard
Mattijs van de Woerd (bariton)
Roméo Monteiro - Airmachine 2
Wilbert Bulsink - Luchtpiano

Guillaume Dufay/Robert Heppener - Donnes l'assault à la fortresse
Rodney Sharman - Nader tot U voor bariton en ensemble
Wilbert Bulsink - Op/Weg...geblazen voor luchtpiano en ensemble
Pavel Haas/Jan van Vlijmen - Vier Lieder voor bariton en ensemble
Rodney Sharman - Small Flowers (wereldpremière)
Ondřej Adámek - Conséquences particulièrement blanches ou noires, concert voor Airmachine 2 en 14 instrumenten

Opname van 13 december 2018, Muziekgebouw aan het IJ, Amsterdam
B
Atlas Ensemble olv Ed Spanjaard
Jean-Guihen Queyras, cello

Joël Bons – Nomaden (opdrachtcompositie Cello Biënnale)

Opname van 28 oktober 2016, Muziekgebouw aan het IJ, Amsterdam
Liedteksten:

Rodney Sharman
Nader tot U (tekst: Gerard Reve)

Bekentenis
Voordat ik in de nacht ga die voor eeuwig lichtloos gloeit, wil ik nog eenmaal spreken, en dit zeggen: Dat ik nooit anders heb gezocht dan U, dan U, dan U alleen.

Dagsluiting
Eigenlijk geloof ik niets, en twijfel ik aan alles zelfs aan U. Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft, dan denk ik, dat Gij liefde zijt, en eenzaam, en dat, in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt zoals ik U.

Herkenning
Nu weet ik wie gij zijt, de Jongen die ik eenzaam zag te Woudsend en daarna, nog op dezelfde dag, in een café te Heeg. Ik hoor mijn Moeders stem. O Dood die waarheid zijt: nader tot U.

Pavel Haas, Vier liederen

Ik heb de wilde ganzen gehoord (tekst: Wej Jing-Wu , 737 - 792?)

Mijn thuis is ginds, ver weg, ver weg, ver weg ginder, ver weg ginder, je zou terug naar huis moeten, verdoold hart! Ver weg ginder is mijn thuis, mijn thuis.

Toen ‘t in den vreemde op een herfstnacht
regende
en de koude wind van droefheid het meest
verkilde,
hoorde ik in mijn hoge huis:
de roep van wilde ganzen.
Ze waren zojuist aan komen vliegen.

Mijn thuis is ginds ver weg.

In het bamboebosje (tekst: Wang Wei,(701 – 761)

Tussen ‘t bamboe zijn geen mensen,
tussen ‘t bamboe zit ik zo alleen,
zachtjes speel ik op mijn luit,
ik fluit er wat bij.

Wie, zeg toch, mensen, wie weet,
waar ik tussen ‘t bamboe zit, zo alleen, alleen,
waar ik tussen ‘t bamboe zit, zo alleen,
en oostwaarts door ‘t bamboe
’t sikkeltje van de maan zie.

Ver van mijn thuis is de maan (tekst: Tsjang Tju-lin, 673? -740)

Uit de duistere zee rijst op de maan,
in ‘t verre, ‘t verre land bloeit ze nu ook.
Liefde treurt om haar ijdele droom,
treurt om haar droom, ze wacht en wacht
op de verre avond, op de verre avond.

Steeds feller schijnt de maan in mijn smart.
Ik hul me in nachtgewaad, de rijp is koud.
0, handen van me, handen, hoe leeg zijn jullie,
konden jullie maar alles zeggen, alles zeggen!

0, slaap, schenk me een droom,
slaap, schenk een droom
over mijn terugkeer naar huis, naar huis, naar
huis!
Maar slaap, die droom kun je me niet geven:
mijn verlangen houdt me steeds wakker.

Doorwaakte nacht (tekst: Chan I)

Het bamboe wiegt in de wind,
maanlicht op een steen.
In het beven van de Melkweg
vlood de schaduw van een wilde eend.
Aan ons weerzien denk ik,
aan ons weerzien, aan ons weerzien,
een droom trekt langs mijn oogleden,
een droom trekt langs mijn oogleden.
Terwijl ik van vreugde zing,
van vreugde zing, zing,
klinkt er al ekstergeschetter, door de dag,
door de dag gewekt, door de dag•gewekt!
la lalala lalala la lalala
la lalala la lalala lala lala
lalala la la la la ...

Nederlandse vertaling: K Mercks